Jedno z najważniejszych świąt – odzyskanie przez Polskę niepodległości - uczciliśmy uroczystą akademią. Od 1918 r., kiedy Polska wróciła na mapy Europy po 123 latach zaborów, minęły 103 lata. Dzisiaj przypomnieli nam o tym uczniowie klasy VII, którzy pod opieką p. J. Napierały, przygotowali krótką lekcję historii o tym, dlaczego Polska utraciła suwerenność i w jaki sposób ją odzyskała.
Po wspólnym odśpiewaniu „Mazurka Dąbrowskiego” uczniowie: Blanka Barłożek, Gabriela Jankowska, Jakub Chwarścianek i Maksymilian Szadzik – występujący w roli narratorów – przeprowadzili nas przez przeszło sto lat naszej historii.
Na scenie mogliśmy zobaczyć Amelię Ignatowicz i Oliwkę Wicher, które zarecytowały wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Byłeś jak...”. Gabriel Szutkowski i Maciej Paszkiewicz z mocą i przekonaniem powiedzieli „Śpiew włościan krakowskich”. Wiersz Józefa Mączki „Wstań, Polsko moja!” pięknie zinterpretowała Alicja Andrzejewska, a Michał Rajek i Marcin Klimczak przedstawili historię dwóch Polaków z wiersza Edwarda Słońskiego „Ta, co nie zginęła...”. Wiersz Jerzego Żuławskiego „Do moich synów” powiedział Szymon Wadecki, a Jagoda Barłożek i Szymon Makowski z kl. III wyrecytowali wiersz Władysława Bełzy „Katechizm polskiego dziecka”.
Piękne interpretacje były uświetnione grą naszych kolegów. Igor Sobczyński doskonale zagrał na skrzypcach fragment „Pierwszej Brygady”, a Jan Rajek z kl. VIII b idealnie wykonał na keyboardzie fragmenty trzech utworów: „Ułani, ułani”, „Marsz, marsz, Polonia” oraz „Polska nie sługa”.
Grande finale akademii należało do Zuzanny Mąki, która z wiarą i uczuciem cudownie zaśpiewała „Biały krzyż” K. Klenczona.
Mimo stresu, który towarzyszył występującym, akademia wypadła bardzo uroczyście i podniośle, a młodzi artyści przywołali na parę chwil patriotycznego ducha wszystkich, którzy walczyli o niepodległość Polski.
